Badania na NFZ? Skierowanie tylko od lekarza lub placówki z kontraktem!

 

Musi to być lekarz ubezpieczenia zdrowotnego -  ma podpisaną umowę z NFZ lub pracuje w placówce medycznej, która zawarła kontrakt z funduszem. Lekarz w prywatnym gabinecie nie może wystawić skierowania na badania finansowane przez NFZ.

 

Podstawą prawną jest Art. 32 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:

 

„Świadczeniobiorca ma prawo do świadczeń z zakresu badań diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laboratoryjnej, wykonywanych na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane.”

 

 

 

 

Wyjątkiem jest leczenie szpitalne – w tym przypadku skierowanie od lekarza bez kontraktu z NFZ daje prawo pacjentowi do leczenia na takich samych warunkach jak skierowanie od lekarza z kontraktem.

 

Wykonywanie operacji przez tego samego lekarz, który udzielił skierowania, nie jest wykluczone. Sytuacja nie  może prowadzić do uzyskania dodatkowych korzyści.

 

Podstawą jest  art. 58 ustawy 27 sierpnia 2004 r.o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:

 

„Świadczeniobiorca ma prawo do leczenia szpitalnego w szpitalu, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie skierowania lekarza, lekarza dentysty lub felczera, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne.”

 

Istotne jest, by do skierowania dołączyć wyniki badań i konsultacji, które wyjaśnią przyczynę skierowania (brak możliwości wyleczenia przy leczeniu ambulatoryjnym).  Skierowanie powinno być wystawione w takiej formie, by pacjent mógł wybrać  szpital.

 

Uzyskanie skierowania od tego samego lekarza, który ma  wykonać operację, nie może prowadzić do uprzywilejowania pacjenta. Nie można przyjąć go poza kolejnością lub na korzystniejszych warunkach. Zmiana pozycji na liście oczekujących mogą wynikać tylko z kryteriów medycznych.